Beste behin ere joan dira aratusteak eta beste behin ere harro herrian sortu den giroarekin. Guztiok dugu jarrera zehatz bat jai honen aurrean: batzuk iritsi zain egoten gara eta beste batzuk berriz lehenbailehen pasatzea nahi izaten dute. Begiratua atzera bota eta ez dakit esaten behar besteko zehaztasunarekin noiz ernaldu ziren inauteriak Lasarte-Orian gaur egun duten era eta arrakastarekin, baina, dakidana da, larunbat hori herritar askoren festa-egutegiko maiteenetako bihurtu dela. Ez da gainera inoren aurrean erantzun behar, ez da maila jakinik erakutsi behar. Eguneroko itxura, rol, tankera eta izaeratik apur bat aldentzea nahikoa da karnabalak ospatzen ari garela sentitzeko. Nolabaiteko askatasuna sentitzeko. Inauteria ezer izatekotan askatasun ariketa baita. Ezin inork inori "gaizki zoaz" edota "nola liteke modu horretan jantzi" esaterik. Halako zerbait esaten duena da egun zehatz horietan lotsagarri geratzen dena.

Hori bai, irudimen handiko mozorroak ikusi baditut ere, beste behin, Tolosa garaile. Gure aldean hamarkada askotako tradizioa dute eta ia-ia urte osoan zer eta nola jantzi pentsatzen botatzen dute denbora. Emaitza ikusgarria izaten da. Inbidia? Ez! Gozamena! Izan ere, gauza askoren artean ona dute inauteriek zenbait egunetako jaiak izanda nork bere herrian ospatu ditzakeela egun batean eta biharamonean Tolosakoei bisita egin. Pasa berriak diren arren, ariketa bat proposatu nahi diot neure buruari: urtebeteko epea izanik, ea tolosarrei itzal egingo dien ezer bururatzen zaidan 2025erako. Ez dut uste baina saiatzea bera polita izan liteke. Proposamenak onartzeko prest!!