Enpatia eza ez da ezinbestean pertsonei dagokien zerbait, indibidualismoa bultzatzen duen ingurune baten emaitza baizik. Gaur egungo gizartean arrakasta pertsonala, lehiakortasuna eta independentzia balioesten dira, sarritan lankidetza eta elkartasuna kaltetuz. Norberaren lorpena behar kolektiboen gainetik txalotzen duen sistema batean bizi gara, eta horrek indartu egiten du garrantzitsuena gure ongizatea denaren ideia, gure ekintzek besteengan izan dezaketen eragina kontuan hartu gabe. Norberekoikeria inplizitu hori besteen sufrimenduarekiko axolagabetasunean agertzen da, maila indibidualean zein kolektiboan.
Gainera, hasieran konexio tresna gisa sortu ziren sare sozialak, azalkeria nagusitzen den espazio bilakatu dira. Interakzioak azkarrak, inpertsonalak eta, askotan, manipulatuak izan ohi dira gure bizitzako onena erakusteko. Ingurune honek besteen emozioak hutsalak direlaren pertzepzio faltsua sortzen du, lanpeturik baikaude gure irudiarekin edo gure jarraitzaileen baliozkotzearekin. Errazagoa da beste pertsona baten errealitateak gertutik ezagutu gabe iritzia ematea, eta gainera, gure arau edo itxaropenetatik kanpo daudenak deshumanizatzeko joera sustatzen da.
Bestalde, enpatia falta pertsona askok eguneroko bizitzan sentitzen duten gainkarga emozionalak ere azal dezake. Estresak, laneko eta familiako presioek, antsietateak edota etorkizunarekiko beldurrak besteekin emozionalki konektatzeko gaitasunean eragina izan dezakete. Gure arazoekin borrokan gaudenean, zaila izan daiteke beste baten oinetakoetan jartzeko indarra edo gogoa aurkitzea.
Hala ere, panorama hau ez da konponezina. Enpatia gara daitekeen trebetasuna da, eta funtsezkoa da guztion ongizate sozial eta emozionalerako. Enpatia sustatzeak aldaketa eskatzen du, bai maila indibidualean, bai kolektiboan. Besteei aktiboki entzuten ikasi behar dugu, benetako interesa izaten eta pertsona bakoitzak bere erronkak eta sufrimenduak dituela jabetzen, nahiz eta beti ez adierazi. Gainera, elkar laguntza baloratuko duen kultura sustatu behar dugu, besteen zailtasunak gure ongizaterako mehatxuak ez direla aitortuko duena, gizaki gisa hazteko aukera emango diguna.
Gaur egungo gizartean dagoen enpatia falta ezin dugu ahaztu. Gero eta polarizatuago dagoen mundu batean bizi gara, non axolagabekeriak eta berekoikeriak araua diruditen. Hala ere, errealitate hori alda daiteke bestearen lekuan jartzearen eta horren arabera jokatzearen garrantzia onartzeko gai bagara. Enpatiak, besteen bizitza hobetzeaz gain, gurea ere hobe dezake, sentitzeko eta ulertzeko gure gaitasunarekin konektatzen baikaitu.
