Collageak egiteko irudiak egunkari, aldizkari eta bestelako argitalpenetatik hartu ditu Oribek; moztu eta itsatsi egin ditu. Arkatzak, errotulagailuak eta akuarelak erabili ditu txoriak, mendiak, hodeiak, bideak eta beste elementu batzuk margotzeko. Zinemaren munduan klasikotzat hartzen diren zenbat pelikula eta eskultoreak berak gustuko dituen batzuekin osatu ditu artelanak. Guztira, 26.
"Dibertitzeko modua, jolasa"
2020ko martxoan, COVID-19aren pandemia lehertu zenean, gure etxeetan konfinatuta egotera behartu gintuzten agintariek. Oribek tailerrera joan ezin zuenez obrak egitera, honakoa bururatu zitzaion: luzemetraietako irudiak moztea eta itsastea, eta haiekin collageak egitea. "Dibertitzeko modua izan da niretzat lan horiek egitea, jolasa; asko gozatu dut", nabarmendu du artista lasarteoriatarrak. "Entretenitzeko egin nuen hori erakusketa bihurtu da, eta Donostiako 69. Zinemaldiak egitarauaren barruan sartu du; espero dut ikusleak ni bezainbeste dibertituko direla obrak ikusten dituztenean".
Oribek, normalean, eskultura minimalistak egiten ditu, ez Donostiako Keler espazioan erakusten ari den collageen antzekoak. Azaldu duenez, "paisaia surrealistak" sortu ditu; aurrez aipatutakoei euskal kulturako ezaugarriak gehitu dizkie, komikien estetika erabili du eta pertsonaiak "egoera oso barregarrietan" azaltzen dira.
Cinema Paradiso, Star Wars, The Godfather, The Big Lebowski, Blade Runner, Mujeres al borde de un ataque de nervios eta beste zenbait film erabili ditu Oribek.
Historias de cine erakusketa irailaren 30era arte egongo da zabalik, ostegunez.