Urko Redondo eta Ainara Gurrutxaga aktoreak, antzerkiko momentu batean.
Azken Portuan geratzen diren biztanle bakarrak dira biak eta garai bateko euskal arrantzaleen bizipen eta kondaira zaharrak gogoratu nahian ari dira...
Didi gaztearen jakin-minak bultzatuta Gogo zaharraren oroimenean arakatzen hasiko dira biak. Han agertuko dira Krispin neskatila eta bere abentura zirraragarriak, bere ametsak, bere ilusioak; azken finean denok ditugunen antzekoak. Batzuetan politak, besteetan ez hainbeste, baina ametsak azken finean.
Istorio horietako bakoitzak mezu bat utzi zuen antzerkia ikustera joandako pertsona bakoitzarengan, barkutxo bat oroitzapenen itsasoan.
Aktoreak, bikain
Urko Redondo eta Ainara Gurrutxagaren lana aipatzekoa izan zen larunbata arratsaldean. Lehen unetik umeen arreta bereganatzea lortu zuten, txotxongilo, interpretazio txukun eta argi zein musika jokoen laguntzaz.
Ander Fernandez aritu zen antzerkia musikaz girotzen, bonbo, txindata eta klarinetearen bidez zuzenean musika eginez.
Atrezzoa benetan sinplea izan arren, oso ondo landua zeukaten. Arrainak garraiatzeko bospasei kaxa hartuta, orain barku, orain arrandegi, orain kofradia bihurtzen zuten kultur-etxeko eskenatokia. Lan txukuna.